علایم ظهور در حدیث امام صادق(ع)
در اين روايت، امام صادق(ع) به يكي از ياران خود فرمودند:
هر گاه ديدي كه حق بميرد و طرفدارانش نابود شوند؛ و ظلم و ستم فراگير شده است؛
و قرآن فرسوده و بدعتهايي از روي هوا و هوس در مفاهيم آن بوجود آمده است؛
و ديدي دين خدا، عملاً، توخالي شده، همانند ظرفي كه آن را واژگون سازند!
و همچنين هر گاه ديدي كه اهل باطن بر اهل حق پيشي گرفتهاند؛
و كارهاي بد آشكار شده و از آن نهي نميشود، و بد كاران باز خواست نميشوند؛
و مردان به مردان و زنان به زنان اكتفا ميكنند.
و هنگامي كه ديدي افراد باايمان سكوت كرده، و سخنشان را نميپذيرند؛
و ديدي كه شخص بدكار دروغ گويد، و كسي دروغ و نسبت نارواي او را رد نميكند؛
و ديدي كه بچهها به بزرگان احترام نميگذارند؛ و قطع رحم مي شود.
و وقتي ديدي كه بد كار را ستايش كنند و او شاد شود، و سخن بدش به او برنگردد؛
و ديدي كه نوجوانان پسر همان كنند كه زنان كنند [يعني به مانند آنان خود را زينت مي كنند]؛
و زنان با زنان ازدواج كنند.
و هنگامي كه ديدي انسانها اموال خود را در غيراطاعت خدا مصرف ميكنند و كسي
مانع آنها نميشود؛
و ديدي كه افراد با ديدن كار و تلاش مؤمنانه [از آن تعجب مي كنند] و به خدا پناه ميبرند.
و ديدي كه مداحي دروغين از اشخاص زياد شود؛
و همسايه همسايه خود را اذيت ميكند و از آن جلو گيري نشود؛
و ديدي كه : كافران از صعوبت زندگي مؤمن، شاد مي شوند؛
و ديدي مردم شراب را آشكار مي آشامند،
و براي نوشيدن آن كنار هم مينشينند و از خداوند متعال نميترسند؛
و كسي كه امر به معروف ميكند خوار و ذليل است.
و همچنين هنگامي كه ديدي آدم بدكار در چيزي مورد ستايش ست كه خداوند آن را دوست ندارد؛
و ديدي كه اهل قرآن و دوستان آنها خوارند؛ و راه نيك بسته و راه بد باز است؛
و ديدي كه انسان ها به زبان ميگويند، ولي عمل نميكنند.
و وقتي ديدي خانه كعبه تعطيل شده، و به تعطيلي آن دستور داده ميشود؛
و مؤمن، خوار و ذليل شمرده شود؛ بدعت و زنا آشكار شود؛
و مردم به شهادت و گواهي ناحق اعتماد كنند.
و ديدي كه حلال حرام، و حرام حلال مي شود؛
و دين بر اساس ميل اشخاص معني مي شود،
و كتاب خدا و احكام آن تعطيل مي گردد؛
و جرأت بر گناه آشكار شود، و ديگر كسي براي انجام آن منتظر تاريكي شب نگردد.
و آنگاه كه ديدي مؤمن نتواند نهي از منكر كند مگر در قلبش؛
و ثروت بسيار زياد در راه خشم خدا خرج گردد؛
و سردمداران به كافران نزديك شوند و از نيكوكاران دور شوند؛
و واليان در قضاوت رشوه بگيرند؛ و پستهاي مهم واليان بر اساس مزايده است، نه بر اساس شايستگي.
و آن زمان كه ديدي مردم را به تهمت و يا سوء ظن بكشند؛
و ديدي كه مرد به خاطر همبستري با همسران خود مورد سرزنش قرار گيرد.
و هنگامي كه زن بر شوهر خود مسلط شود و كارهايي كه مورد خشنودي شوهر
نيست انجام ميدهد و به شوهرش خرجي ميدهد.
و همچنين آنگاه كه ديدي سوگند هاي دروغ به خدا بسيار گردد؛
و آشكارا قماربازي شود؛ و مشروبات الكلي به طور آشكار بدون مانع خريد و فروش ميشود.
و وقتي ديدي كه مردم محترم توسط حاكمان قلدر خوار شوند؛
و نزديك ترين مردم به فرمانداران آناني هستند كه به ناسزاگويي به ما،
خانواده عصمت(ع)، ستايش شوند؛ و هر كس ما را دوست دارد او را دروغگو خوانده،
و گواهي اش را قبول نميكنند.
و آنگاه كه ديدي مردم در گفتن سخن باطل و دروغ با هم رقابت مي كنند؛
و شنيدن سخن حق بر مردم سنگين، ولي شنيدن باطل برايشان آسان است؛
و ديدي كه همسايه از ترس زبان همسايه به او احترام ميكند.
و وقتي ديدي حدود الهي تعطيل شود، و طبق هوي و هوس عمل گردد؛
و ديدي كه مسجدها طلا كاري (زينت داده) شود؛ و ديدي كه راستگوترين مردم نزد آنها مفتري
و دروغگو است.
هنگامي كه ديدي بدكاري آشكار شده، و براي سخن چيني كوشش ميشود؛
و ستم و تجاوز شايع شده است؛ و غيبت، سخن خوش آنها شود
و بعضي بعض ديگر را به آن بشارت دهند.
وقتي ديدي حج و جهاد براي خدا نيست؛ و سلطان به خاطر كافر، شخص مؤمن را خوار كند؛
و خرابي بيشتر از آبادي است؛ و معاش انسان از كم فروشي به دست ميآيد؛
و خون ريزي آسان گردد؛ و مرد به خاطر دنيايش رياست ميكند.
و هنگامي كه ديدي مردم نماز را سبك شمارند؛
و انسان ثروت زيادي جمع كرده، ولي از آغاز آن تا آخر، زكاتش را نداده است؛
و قبر مردهها را بشكافند و آنها را اذيت كنند؛ و هرج و مرج بسيار شود؛
و مرد روز خود را با مستي به شب ميرساند، و شب خود را نيز به همين منوال صبح مي كند،
و هيچ اهميتي به آيين مردم ندهد.
آنگاه كه با حيوانات آميزش شود؛
و مرد به مسجد (محل نماز) ميرود و وقتي برميگردد لباس در بدن ندارد؛ [ يعني لباسش را دزديده اند].
هنگامي كه ديدي حيوانات هم ديگر را بدرند؛
و دلهاي مردم سخت، و ديدگانشان خشك، و ياد خدا برايشان گران است؛
و بر سر كسبهاي حرام آشكارا رقابت ميكنند؛ و ديدي كه نمازخوان براي خودنمايي نماز ميخواند؛
و فقيه براي دين خدا فقه نميآموزد، و طالب حرام ستايش و احترام ميگردد؛
و مردم در اطراف قدرتمندان هستند؛ و طالب حلال، مذمت و سرزنش ميشود،
و طالب حرام ، ستايش و احترام ميگردد.
آنگاه كه در مكه و مدينه كارهايي ميكنند كه خدا دوست ندارد، و كسي از آن جلو گيري نميكند،
و هيچ كس بين آنها و كارهاي بدشان مانع نميشود؛
و آلات موسيقي و لهو و لعب در مدينه و مكه آشكار گردد؛
و مرد سخن حق گويد و امر به معروف و نهي از منكر كند، ولي ديگران او را از اين كار برحذر ميدارند.
هنگامي كه ديدي مردم به همديگر نگاه ميكنند [يعني چشم همچشمي مي كنند، يا معيارشان
بر خوب و بد اعمال خدا نيست] ، و از مردم بدكار پيروي نمايند؛ و راه نيك پيرو ندارد؛
و مرده را مسخره كنند و كسي براي او اندوهگين نشود؛
و ديدي كه : سال به سال بدعت و بديها بيشتر شود؛ و مردم جز از سرمايه داران پيروي نكنند؛
و به فقير چيزي را دهند كه برايش بخندند، ولي در راه غيرخدا ترحم مي كنند.
وقتي كه ديدي علائم آسماني آشكار شود، و كسي از آن نگران نشود؛
و مردم مانند حيوانات در انظار يكديگر عمل جنسي انجام مي دهند
و كسي از ترس مردم از آن جلو گيري نميكند؛ و انسان در راه غير خدا بسيار خرج كند،
ولي در راه خدا از اندك هم مضايقه دارد.
و آنگاه كه ديدي عقوق پدر و مادر رواج دارد، و فرزندان هيچ احترامي براي آنها قائل نيستند،
بلكه نزد فرزند از همه بدترند.
هنگامي كه ديدي زنها بر مسند حكومت بنشينند و هيچ كاري جز خواسته آنها پيش نرود،
و ديدي پسر به پدرش نسبت دروغ بدهد، پدر و مادر را نفرين كند و از مرگشان شاد شود؛
و ديدي كه اگر روزي بر مردي بگذرد، و او در آن روز گناه بزرگي مانند بدكاري ، كم فروشي،
و زشتي انجام نداده ناراحت است.
و وقتي ديدي قدرتمندان، غذاي عمومي مردم را احتكار مي كنند؛
و اموال خمس در راه باطل تقسيم گردد، و با آن قماربازي و شراب خواري شود،
و به وسيله شراب بيمار را مداوا، و براي بهبودي، آن را تجويز كنند؛
و ديدي كه مردم در امر به معروف و نهي از منكر و ترك دين بي تفاوت و يكسانند؛
و ديدي كه سر و صداي منافقان برپا، اما صداي حق طلبان خاموش است؛
و ديدي كه براي اذان و نماز مزد ميگيرند؛
و مسجدها پر است از كساني كه از خدا نمي ترسند و غيبت هم مي نمايند.
هنگامي كه ديدي خورندگان اموال يتيمان ستوده شوند؛
و قاضيان بر خلاف دستور خداوند قضاوت كنند؛
و استانداران از روي طمع، خائنان را امين خود قرار دهند؛
و فرمانروايان ميراث مستضعفان را در اختيار بدكاران از خدا بي خبر قرار دهند؛
و ديدي كه بر روي منبرها از پرهيزكاري سخن ميگويند، ولي گويندگان آن پرهيزكار نيستند.
و بالخره هنگامي كه ديدي صدقه را با وساطت ديگران، بدون رضاي خداوند،
و به خاطر درخواست مردم بدهند؛ و ديدي وقت نمازها را سبك بشمارند؛
و همّت وهدف مردم شكم و شهوتشان است؛ و دنيا به آنها روي كرده است؛
و ديدي نشانههاي برجسته حق ويران شده است؛
اين آخرالزمان است در اين وقت خود را حفظ كن و از خدا بخواه كه از خطرات گناه نجاتت بدهد.
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: علایم ظهور ، ،
برچسبها: